بازتولید نمایش‌ها زمانی موفق است که جهان‌شمول و همسو با زمانه باشد
به گزارش تئاتر آنلاین، او در گفت‌وگویی درباره فعالیت‌های اخیر خود گفت: «آخرین نمایشی که در آن حضور داشتم توافق‌نامه بود که سال گذشته در تماشاخانه ایرانشهر اجرا شد. در حال حاضر درگیر کارهای دیگری هستم، اما احتمال دارد پاییز امسال در نمایشی جدید بازی کنم که هنوز قطعی نشده است.»
ناصر نصیر به‌تازگی نمایش گزارشی به آکادمی به کارگردانی مائده طهماسبی را دیده و درباره آن توضیح داد: «این نمایش پیش‌تر بیش از ۲۰ سال قبل هم اجرا شده بود و من همان زمان نیز آن را دیده بودم. در اجرای جدید جزئیات بیشتری افزوده شده بود که امری طبیعی است و به غنای کار کمک می‌کند.»
این بازیگر در تحلیل بازتولید آثار نمایشی گفت: «نمی‌توان حکم کلی داد، چرا که موفقیت بازتولید بستگی به نوع نمایش دارد. اثری که با زمانه همسو باشد و حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشد، می‌تواند همچنان مخاطب را جذب کند. برخی موضوع‌ها خیلی زود تاریخ مصرف پیدا می‌کنند، اما نمایش‌های کلاسیک به دلیل جهان‌شمول بودن، در هر زمان و مکان ارتباط خود را با مخاطب حفظ می‌کنند.»
او همچنین درباره افزایش تعداد سالن‌های نمایشی افزود: «گسترش سالن‌ها و اجراها هم مزایا دارد و هم معایب. از یک سو فرصت بیشتری برای جوانان فراهم می‌شود تا تئاتر را تجربه کنند، اما از سوی دیگر باعث رشد آثار کم‌کیفیت هم شده است. بسیاری از اجراها تنها نام و ظاهر فریبنده دارند و عملاً ارزش هنری بالایی ندارند، همین مساله ممکن است باعث سرخوردگی مخاطبان شود.»
ناصر نصیر که در کنار بازیگری به ترجمه نیز مشغول است، درباره تازه‌ترین فعالیت‌هایش در این حوزه گفت: «دو کتابم در انتظار دریافت مجوز و دو کتاب دیگر آماده چاپ هستند. یکی از آن‌ها برزخ اثر توماس الوئی مارتینت و دیگری پرتره‌ام را برایتان می‌گذارم شامل مکاتبات و دست‌نوشته‌های فریدا کالو است که به زودی توسط نشر چشمه منتشر خواهد شد.»
به گفته او، تاکنون در ایران چندین کتاب درباره فریدا کالو منتشر شده، اما این نخستین بار است که نوشته‌های خود کالو به فارسی ترجمه می‌شود. ناصر نصیر همچنین به ترجمه رمان سانتا اویتا از همین نویسنده اشاره کرد که درباره زندگی و مرگ اوا پرون، همسر رئیس‌جمهور پیشین آرژانتین است و در نمایشگاه کتاب ۱۴۰۴ رونمایی شده است.
گفت‌وگو: نیلوفر شهسواریان
