جان مادرتان در تئاتر موبایل‌تان را خاموش کنید

در کشور ما هنوز تئاتر دیدن به یک عادت عمومی تبدیل نشده و یک جور ژست روشنفکری به حساب می‌آید. پس نتیجه‌اش می‌شود مخاطبی که تنها برای این ژست به سالن نمایش می‌رود بدون آن‌که فرهنگ آن را آموخته باشد.

به گزارش تئاتر آنلاین، خاموش کردن تلفن همراه و یا حداقل قرار دادن آن در حالت سکوت کمترین ارزش و احترامی است که باید برای هنرمندان قایل بود. هنرمندانی که تمرکز آن‌ها وابسته به جوی است که تماشاگران ایجاد می‌کنند. حالا اگر هنرمندی به صدای زنگ موبایل تماشاگر واکنش نشان دهد با هجمه‌ای از پیام‌های اعتراض‌‌آمیز مواجه می‌شود که چرا به تماشاچی بی‌گناه توهین شده است.

واقعیت اما چیز دیگری است. هرکدام از ما به عنوان یک شخصیت اجتماعی وظایفی را به عهده داریم که در محافل مختلف این وظایف تعریف می‌شود. یک تماشاچی تئاتر وظیفه دارد در زمانی که به تماشای نمایش اختصاص داده دنیای تکنولوژی و ارتباطات را بی‌خیال شود و وارد دنیای روی صحنه شود. هنرپیشه‌ها هم حقی به گردن تماشاچیان دارند و آن بازی مناسب است.

فکر نمی‌کنم در هیچ جای دنیا تذکر دادن به تماشاچی برای ایجاد سر و صدای اضافی در صحنه نمایش کار زشتی به حساب بیاید و از آن به عنوان توهین برداشت شود. پس بهتر است ما هم قضیه را بزرگ‌تر از ان‌چه هست نکنیم و وظایف اجتماعی‌مان را قبول کنیم.

یعنی حتما باید قسم‌مان بدهند که موبایل را در تئاتر خاموش کنیم؟ آیا اگر قسم هم بدهند کفایت می‌کند یا باز برخی با موبایل حین تماشای تئاتر ور می‌روند؟