مسافرآستانه: با ترس و وحشت کارگردانی کردم

عامر مسافرآستانه که به تازگی اجرای نمایش «پروانگی» آغاز کرده است، گفت: این نمایش اولین تجربه کارگردانی‌ام بود که با کلی وحشت و استرس روی صحنه رفت.

به گزارش ایسنا، این هنرمند جوان تئاتر ادامه داد: بدون کوچکترین حمایتی، نمایش‌مان را اجرا می‌کنیم بنابراین امیدوارم فضا بهتر شود چون نسل ما فقط امید دارد اما نمی‌دانم با این روش می‌توان کار کرد یا نه؟!

وی با ارائه توضیحاتی درباره شیوه حمایت از نمایش «پروانگی» یادآور شد: سال گذشته که نمایش‌مان را در جشنواره تئاتر فجر اجرا کردیم، جایزه کارگردانی و طراحی صحنه را گرفتیم و متن‌مان هم تقدیر شد که این جوایز باعث شد اجرای عمومی بگیریم و فکر می‌کردیم همان‌گونه که مرکز هنرهای نمایشی وعده داده، کارهای برگزیده از جمله کار ما مورد حمایت ویژه قرار می‌گیرد اما حتی حمایت غیر ویژه هم نشدیم!

عامرمسافرآستانه تغییر سالن اجرای این نمایش از «چهارسو» به قشقایی را یکی دیگر از مشکلات اجرای «پروانگی» برشمرد و یادآور شد: اجرای جشنواره ما در تالار «چهارسو» انجام شد، چون نیازمند سالنی با عمق مناسب بودیم اما برای اجرای عمومی، تالار قشقایی را به ما دادند که عمق آن کمتر است. با این حال آقای موسوی مدیر پیشین تئاتر شهر قول داد به ما ویدئو پروجکشن با لنز واید می‌دهند و از ما خواست خیال‌مان راحت باشد. در حالی که دو روز قبل از اجرا به ما گفتند، نمی‌توانند پروجکشن بدهند!

وی اضافه کرد: ناچار شدیم دو روز قبل از اجرا پروجکشنی با هزینه بالا کرایه کنیم و هیچ نمی‌دانم پول کرایه آن را در قرارداد ما لحاظ می‌کنند یا نه؟

این کارگردان جوان تئاتر که نمایش«پروانگی» را با حضور هشت بازیگر به صحنه می‌برد، افزود: اولین‌باری بود که در انجمن هنرهای نمایشی قرارداد می‌بستم و تجربه کمی داشتم. با وجود هشت بازیگر، قراردادی با رقم بسیار پایین بستم. این‌ها مجموعه شرایطی است که به لحاظ حمایتی برای ما پیش آمد.

عامر مسافر که در نشست نمایش‌اش در تئاتر شهر 28 آبان ماه سخن می‌گفت به ارائه توضیحاتی درباره داستان نمایش‌اش پرداخت و گفت: نمایش ما در یک آسایشگاه روانی اتفاق می‌افتد و داستان آن به جنگ و آسیب‌دیدگان جنگی برمی‌گردد. در این آسایشگاه پزشکی تلاش می‌کند، بیماران را به زمان گذشته برگرداند و آن‌ها را درمان کند اما اتفاقات دیگری می‌افتد.

او درباره تفاوت این نمایش در اجرای عمومی در مقایسه با اجرای جشنواره تئاترفجر توضیح داد: اجرای جشنواره مبتنی بر دیالوگ نبود و خیلی تصویری بود اما می‌خواستم یکسری تغییرات در اجرایمان لحاظ کنم به همین دلیل از سیاوش پاکراه خواهش کردم متنی بنویسد که نگارش آن دو ماه زمان برد. متن ما پیچیده، سخت اما دوست‌داشتنی است، البته خودم را کارگردان نمی‌دانم، این نمایش اولین تجربه من است و سعی کردم نترسم.

عامر آستانه درباره همکاری با احسان علیخانی مجری رادیو و تلویزیون که نریشن این نمایش را می‌خواند، توضیح داد: با ایشان دوستی سه، چهار ساله‌ای دارم. در بخش‌هایی از نمایش ما نریشن تلویزیونی شنیده می‌شود و من می‌خواستم از یک صدای آشنا استفاده کنم و احساس کردم، احسان علیخانی گزینه خوبی است.

به گزارش ایسنا، در ادامه این نشست، سیاوش پاکراه نویسنده نمایشنامه «پروانگی» توضیح داد: نمایش در فضای رئالیستی اما با استفاده از جریان سیال ذهن شکل می‌گیرد. هر چند نمایش ما درباره آسیب‌دیدگان جنگی است اما این جنگ متعلق به جغرافیای خاصی نیست، اصولا نمایش ما زمان و مکان مشخصی ندارد.

این نمایشنامه‌نویس با اشاره به داستان این نمایش توضیح داد: در این نمایش هشت کاراکتر داریم که هر یک داستان خاصی دارد و داستان کلی ما از داستان‌های هر یک از کاراکترها شکل می‌گیرد.

پاکراه در پاسخ به پرسشی درباره ارتباط برقرار کردن با مخاطب با این نمایش که فضایی ذهنی دارد، توضیح داد: معمولا تئاترهایی که انتزاعی هستند و فضای ذهنی دارند، در برقراری ارتباط با مخاطب شکست می‌خورند و بخشی از این شکست به متن برمی‌گردد چون عموما در این گونه آثار کمتر سراغ داستان می‌رویم اما در نمایش «پروانگی» سعی کردم ذهنیات کاراکترها با گره‌های داستانی همراه شود تا تماشاگر بتواند این گره‌ها را پیگیری کند.

به گزارش ایسنا، امید عباسی یکی از بازیگران این نمایش نیز با ابراز خرسندی از بازی در نمایش «پروانگی» گفت: بازی در این نمایش برایم تجربه جدیدی است. هشت سال از تئاتر دور بودم و بودن در این نمایش برایم شروع دوباره‌ای است.

این بازیگر در پاسخ به پرسشی درباره دوری هشت ساله‌اش از تئاتر توضیح داد: نزدیک 19 سال پیش کار تئاتر را شروع کردم و عضو گروه تئاتر «نرگس سیاه» به سرپرستی حامد محمدطاهری هستم. بعد از فروپاشی این گروه حس کردم بازیگری مانند من مدام در حال تکرار و تمام شدن است. به همین دلیل بدون هیچ تعمدی هشت سال از تئاتر دور ماندم. در این مدت علاقه‌ای به کارکردن نداشتم و هیچ نمی‌دانم چه پیش می‌آید. شاید بعد از اجرای نمایش «پروانگی» هم ممکن است دوباره چند سال از تئاتر دور بمانم.

در ادامه محسن رستگار دیگر بازیگر این نمایش با ارائه توضیحاتی درباره شیوه بازی در نمایش «پروانگی» گفت: در این نمایش جنس نقش ما در مقایسه با یک کار رئال قدری متفاوت است چون نقش دیوانگانی را بازی می‌کنیم که بر اثر تأثیرات جنگ دیوانه شده‌اند. بازی در این گونه نقش‌ها کار سختی است و شاید بهتر باشد بازیگر برای بازی در چنین نقش‌هایی با چنین افرادی نشست و برخاست کند.

وی یادآور شد: از سوی دیگر فضای نمایش هم قدری ذهنی و غیررئال است و این هم یک دشواری دیگر است.

در این نشست، امیرحسین دوانی طراح صحنه این نمایش نیز در توضیح کوتاهی گفت: همیشه در طراحی صحنه، فضایی را براساس موقعیتی زمانی و مکانی می‌سازیم اما در نمایش «پروانگی» بیشتر سعی کردیم کانسپت فکری کاراکترها را بسازیم.

به گزارش ایسنا، این نشست با اجرای علیرضا سعیدی برگزار شد.

گفتنی است نمایش «پروانگی» هر شب در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می‌رود.

اجرای این نمایش از شامگاه 27 آبان‌ماه آغاز شده است.

عامر آستانه که در اولین تجربه‌ی کارگردانی‌اش تجربه ذهنی با موضوع ضد جنگ داشته است، پسر حسین مسافرآستانه (کارگردان و مدیر پیشین تئاتر) است.