”دا” خاطره نیست، واقعیت است

 نشست رسانه ای نمایش “من که دا نیستم”، به کارگردانی حسین پارسایی، با حضور تهیه کننده اثر، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و کارگردان یکشنبه، 31 شهریورماه، در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد.

به گزارش MrArt.ir، از پایگاه خبری حوزه هنری، رحمت امینی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، در نشست رسانه ای نمایش “من که دا نیستم” با بیان اینکه جریان اقتباس در دنیا جریان پویا و پرمخاطبی است، گفت: در حوزه تئاتر کمتر در جریان اقتباس های ادبی قرار می گیریم؛ در حالی که آثار اقتباسی نیز در این حوزه خلق می شوند.
وی در ادامه افزود: اینکه چگونه در یک اثر از مبداء به مقصد برسیم، شیوه های گوناگونی دارد. متن نمایش “من که دا نیستم” را حدود یک سال پیش مهرداد رایانی مخصوص به نگارش درآورد و حسین پارسایی اعلام آمادگی کرد این اثر را کارگردانی کند.
امینی بیان کرد: اگر حوزه هنری بخواهد در ایام خاص نمایش هایی را به صحنه ببرد، این نمایش ها باید واجد شرایط کیفی باشند تا شأن آن مناسبت هم رعایت شود. در حال حاضر نیز همزمان با ایام دفاع مقدس هستیم و نمایش “من که دا نیستم” نیز یادآور آن ایام است.
مدیر مرکز هنرهای نمایشی اظهار کرد: نمایش “من که دا نیستم” نسبت به نمایش های مناسبتی دارای داستان جذابی است و از شکل های معمول نمایش های سفارشی فاصله دارد. بنابراین این نمایش هم مخاطب خاص و هم مخاطب عام را جذب می کند.
وی افزود: سیاست گذاری حوزه هنری در بخش تئاتر  این است که بهترین ها را عرضه کند، اما اگر هیئت دولت و مجلس شورای اسلامی از تئاتر حمایت نکنند، ما نمی توانیم شاهد رشد این هنر باشیم.
امینی خاطرنشان کرد: ما در اجرای این نمایش مناسبتی عمل نکردیم، اما از این مناسبت و همزمانی اجرای اثر با هفته دفاع مقدس سود بردیم. اجرای این نمایش 30 روز است که یک هفته آن با هفته دفاع مقدس همزمان می شود. ما برای همه نمایندگان مجلس و افراد دولت کارت دعوت ارسال کرده ایم که امیدوارم از این دعوت نامه ها استفاده شود.
حسین پارسایی نیز طی سخنانی با اشاره به اینکه 2 سال قبل با خواندن کتاب “دا” انگیزه ساخت اثری نمایشی در وی ایجاد شده، اذعان کرد: در این رمان قهرمان زنی وجود دارد که فارغ از هرگونه مسئله ای پیرامون دفاع مقدس، به روابط عاطفی و انسانی می پردازد و هر کس با هر فرهنگی این رمان را بخواند، متوجه می شود که در برهه ای از زمان در کشورمان چه اتفاقاتی رخ داده است.
این کارگردان و نمایشنامه نویس با تاکید بر اینکه کتاب “دا” برای خواندن است، خاطرنشان کرد: جلوه های بصری این رمان احتیاج به بازآفرینی دارد و ما نیز سعی کردیم از بزنگاه ها و رویدادهای نمایشی رمان استفاده کنیم و آن را تبدیل به اثری نمایشی کنیم. شش ماه گفت و گو و ارتباط با مهرداد رایانی مخصوص داشتم و در این مدت و طی تمرین نمایش از سوی بازیگران تغییراتی در نمایشنامه ایجاد کردیم و اسم نمایش نیز تغییر کرد.
وی درباره دلیل تغییر نام نمایش “من که دا نیستم” نیز، گفت: کتاب “دا” اثر شناخته شده ای است و خیلی ها از من می پرسیدند که چطور این رمان به صورت نمایش درآمده است و برای آنکه به مخاطب پیش از دیدن نمایش بگوییم این اثر اقتباسی کاملا برگرفته از کتاب نیست، نام آن را به “من که دا نیستم” تغییر دادیم.
پارسایی ضمن ارائه توضیحاتی درباره داستان این نمایش تشریح کرد: در این نمایش دا شخصیت اصلی داستان است، دا در نمایش ما خاطره نیست، واقعیت است. دا همچنان حماسه ساز است و به دنبال این است تا مسیر گذشته خود را ادامه دهد.
وی تصریح کرد: در نمایش “من که دا نیستم” سیامک احصایی در طراحی صحنه کمک قابل توجهی برای انتقال مفهوم کرده است. در این نمایش دو ایدئولوژی مطرح شده، یکی این است که با فاصله گرفتن ما از جنگ، شهر باید به حالت قبل خود برگردد و به سمت پیشرفت برود، اما این ساخت و سازها باید به چه قیمتی انجام شود و آیا باید دستاوردهای جنگ را زیر پا بگذارد.
وی درباره انتخاب بازیگران نیز بیان کرد: روزی که داشتم نمایشنامه را می خواندم، بیشتر آدم هایی که قرار بود روی صحنه نمایش حضور داشته باشند، در ذهنم بودند. از موسیقی هم سعی کرده ایم  در این نمایش به عنوان عنصری فضاساز استفاده کنیم. رحمت امینی نیز همچون همیشه به عنوان یکی از حامیان معنوی کار، امکان خوبی را برای ما فراهم کرد تا بتوانیم به راحتی به تمرین ها بپردازیم.
حسین پارسایی در ادامه نشست رسانه ای این نمایش با اشاره به همزمانی اجرای نمایش با هفته دفاع مقدس، اظهار کرد: درست است که اجرا با هفته دفاع مقدس مصادف شده، اما اگر این کار زودتر هم آماده می شد، حاضر بودم آن را 20 شهریورماه روی صحنه ببرم، زیرا این نمایش به صرف یک اجرای سفارشی تولید نشده است.
پارسایی درباره نحوه تامین هزینه‌های نمایش نیز توضیح داد: تلاش می‌کنیم بخشی از هزینه های کار را از طریق فروش بلیت به نهادها و ارگان‌های فرهنگی به دست بیاوریم. نهادهای فرهنگی از ما بلیت های نمایش را خریداری کرده و به صورت نیم بها در اختیار کارمندان و علاقه مندان قرار می دهند. به این شکل ما بلیت فروشی تک نفره را تنها جلوی درب حوزه هنری و پیش از شروع نمایش خواهیم داشت و می توانیم فروش نمایش را تضمین کنیم.
این کارگردان تئاتر افزود: از همه سلیقه ها برای دیدن این نمایش دعوت می کنیم، اما نه به شکل فروش بلیت به صورت تک صندلی، بلکه قرار است بلیت ها گروهی به فروش برسند. همه مردم ما از مسئولان و رسانه ها گرفته تا مردم عادی جامعه در دیدن نمایش سهم دارند. در اجرای این اثر نمایشی سعی کردیم پهلو به پهلو سیاست های حوزه هنری حرکت کنیم.
پارسایی با تاکید بر لزوم حمایت مدیران دولتی از تئاتر نیز تصریح کرد: اگر قرار است همه تئاتر ما در چهارراه ولیعصر خلاصه شود راه به جایی نخواهیم برد. تمام ارگان های دولتی موظف اند از تولید آثار نمایشی حمایت کنند و برای این کار نیز یارانه ای به آن ها تعلق می گیرد. خرید بلیت از ما نیز از همین بخش یارانه ها صورت می گیرد.
مرتضی مصطفی نژاد، تهیه کننده اثر، نیز با اشاره به اینکه مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری تهیه کننده اصلی نمایش است، گفت: قرار است این اثر 30 اجرا داشته باشد و سازمان های مختلف همچون انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، سازمان هنری رسانه ای اوج و موسسه فرهنگی هنری حریر هنر شرق از این نمایش حمایت کرده اند.