سرنوشتی که کولی‌ها رقم می‌زنند/ سایه بازی در «اما.. نه.. اگر..»
کارگردان «اما.. نه.. اگر.. شاید.. حالا.. باشه.. تو.. دیره..» با اشاره به اینکه نمایش با نگاهی به رمان «صد سال تنهایی» نوشته شده است از رقم زدن سرنوشت شخصیت های اثر به دست کولی‌ها گفت.
شهرزاد گیلک پور کارگردان نمایش «اما.. نه.. اگر.. شاید.. حالا.. باشه.. تو.. دیره..» که در تماشاخانه باران روی صحنه است به (تئاتر آنلاین) مهر گفت: این اثر نمایشی با نگاهی به رمان «صد سال تنهایی» گابریل گارسیا مارکز نوشته شده و در اجرا به فضای رمان و برداشتی که خودم از این فضا داشته ام، وفادار بودم.
وی ادامه داد: در این نمایش از سایه بازی استفاده زیادی می شود و سایه های درختانِ جنگل وهم آلودی که در نمایش وجود دارد توسط بازیگران ساخته می شود. مخاطبان نمایش لازم نیست حتما رمان «صد سال تنهایی» را خوانده باشند زیرا اجرا به شکلی طراحی شده است تا مخاطبان را به اندیشه وادارد و حتی بعد از اجرا هم فکرشان را درگیر کند.
این کارگردان درباره مضمون نمایش توضیح داد: همه ما در زندگی مان با تقدیر مواجه هستیم و این تقدیر باعث می شود سرنوشت انسان به شکلی رقم بخورد که خارج از اراده اش باشد در همین راستا ما در نمایش برای این تقدیر عینیت در نظر گرفتیم. این اثر روایتگر زندگی خانواده چهار نفره ای است که به قصد بهتر شدن شرایط زندگیشان مهاجرت می کنند اما در مکان جدید اتفاقات غیرمنتظره ای برایشان رخ می دهد. سرنوشت این خانواده در نمایش به دست «کولی واره ها» سپرده شده که سه نفر هستند و همه جا حضور دارند و «خدای واره» نیز هدایت کننده آنان است. ابزار این «کولی واره ها» چمدان است که نماد جابجایی و رفت و آمد مدام این خانواده به حساب می آید. این کولی ها می توانند نماد شخصیت مِلکیادِس در رمان «صد سال تنهایی» باشند.
گیلک پور درباره نورپردازی نمایش عنوان کرد: در این نمایش همچون رمان، روایت موازی زمان های مختلف به تصویر کشیده می شود و برای عملی کردن این ایده از نورپردازی بهره گرفتیم. همچنین برای نمایش فضاهای وهم آلود و خیال انگیز نیز از نورها و سایه ها استفاده می شود. دکور نمایش زیاد سنگین نیست و برای انتقال مفاهیم علاوه بر نورپردازی در چیدمان صحنه از آکسسواری مثل چمدان های بزرگ و لباس های یک مدل با رنگ خاکستری و لباس های رنگی برای کولی ها بهره بردیم.
وی در پایان درباره انتخاب نام نمایش متذکر شد: آدم های قصه در این داستان دچار آشفتگی، سردرگمی و تردید هستند و مرتب در حال رفت و آمد در زندگی هم بوده و ثبات ندارند از همین رو فکر کردیم که انتخاب این نام مقطع مقطع می تواند به انتقال مفهوم مورد نظر ما و همچنین نداشتن ثبات و آشفتگی کمک کند. هر کلمه از نام نمایش نیز نشان دهنده یکی از ویژگی های شخصیت های اصلی و در واقع کلیدواژه زندگی آنها است.
مهشید کاظمی، محمد بهمن زاده، امید رضایی، عاطفه بختیاری، محمد وحیدی، ملیکا صفاری پور، مسعود عابدی، فاطمه عباسی، فرشته اعظمی و مریم هاشم پور با هنرمندی: سپیده پروانه، مهتاب گیلگ پور و پردیس کریمی بازیگران این نمایش هستند.
نمایش «اما.. نه.. اگر.. شاید.. حالا.. باشه.. تو.. دیره» تا ۲۸ اسفند ماه همه روزه ساعت ۱۷ به مدت ۷۰ دقیقه در تئاتر باران واقع در خیابان فلسطین، پایین تر از خیابان انقلاب، پلاک ۲۹۲/۱ روی صحنه می رود.