انتظار مهاجرت درحصارباد/ مواجه با ترس و مرگ موضوع نمایش است

به گزارش (تئاتر آنلاین) مهر، تئاتر یکی از هنرهای هفتگانه و شاخه ای از هنرهای نمایشی است که به شیوه ها و سبک های متعددی مسائل وموضوعات مختلف را به طور زنده به مخاطبان و تماشاگران عرضه می کند بنابراین یکی از هنرهای تاثیرگذار در جوامع بشری به شمار می رود.

دراواخر مردادماه امسال نمایشی با عنوان درحصار باد به نویسندگی وکارگردانی هنرمند برجسته کردستانی عبید رستمی در تالار تماشای مجتمع فرهنگی هنری فجر سنندج به نمایش درآمد.

این نمایش در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان هم که از تاریخ ۲ الی ۴ شهریورماه در سنندج برگزارشد، به اجرا درآمد و توانست در بخش های مختلفی اعم از طراحی صحنه و لباس، کارگردانی، نویسندگی، بازیگری رتبه های برتر را به خود اختصاص دهد.

نمایش «درحصارباد» اقتباسی از نمایشنامه در «انتظار گودو» ساموئل بکت که در فهرست یکی از بهترین نمایشنامه های برتر نیمه دوم قرن بیستم قرار دارد، است.

کارگردانان زیادی در کشورمان به شیوه های متعددی اقدام به اجرای نمایش هایی به اقتباس از درانتظار گودو کردند و در کردستان هم در اقتباس عبید رستمی دو شخصیت اصلی نمایش در پشت سیم خاردارها و مرزکشوری توسعه یافته در انتظار دریافت اجازه ورود به آنجا هستند، علاوه بر مهاجرت و فرارمغزها در این نمایش به معضلات دیگری هم چون جنگ و بیکاری هم پرداخته شد.

کارگردان و نویسنده نمایش «درحصارباد» در گفت و گو با (تئاتر آنلاین) مهر به دلیل انتخاب این نمایشنامه واقتباس آن به در انتظار گودو اشاره کرد و گفت: اقتباسی که از نمایشنامه در انتظار گودو شده به دلیل کارکردی است که این نمایشنامه دارد که این مهم برای بسیاری از کارگردانان اقدامی وسوسه کننده است.

عبید رستمی با اشاره به اینکه در انتظار گودو نگاهی دقیق و موشکافانه و انسانی به مقوله انسان دارد، ادامه داد: در نمایش «درحصارباد» نگاه ما به مهاجرت و انتظاری که برای پذیرش در کشوری توسعه یافته به امید دستیابی به آرزوها وزندگی بهتر کشیده می شود، است که در عمل علاوه براینکه اتفاقی برای آنها نمی افتد ماه ها و سال هایی از عمر خود را پشت سیم خاردارها تلف می کنند.

وی با اشاره به اینکه مهاجرت یکی از دغدغه های روز جامعه ما است، بیان کرد: مسئله جنگ، بیکاری، فرار مغزها و تغییر تابعیت برخی از ورزشکاران وهنرمندان ما و حتی مردم عادی به امید کسب زندگی و شغل بهتر از جمله مباحث روز جامعه است و این مسائل دستمایه ما برای اجرای این نمایش شد.

وی اضافه کرد: درنمایش «درحصارباد» رگه هایی از «در انتظار گودو» را می بینیم که در آن دو کاراکتر منتظر آمدن گودو هستند، که در نمایش ما این دو شخصیت در انتظار آمدن فرمانده مرزبانی برای صدور مجوز ورودشان به کشور دیگری هستند.

رستمی ادامه داد: ولی نگاه ما نگاه معاصر است انسان های نمایش ما آدم های در انتظار گودو نیستند دغدغه این افراد و موقیعتی که در آن قرار گرفتند، متفاوت است.

وی افزود: به نوعی آنها را محصور کردیم و برای آنها مرز قرار دادیم، مرزی که آرزوی آنها عبور از آن است.

این کارگردان و نویسنده تئاتر در کردستان اضافه کرد: نگاهی که در نمایش در انتظار گودو وجود دارد نگاهی ترسناک برای جامعه بشری است چراکه در آن آدم ها هویت ندارند و دچار معنا باختگی شده اند و زندگی بیهوده ای را سپری می کنند.

رستمی عنوان کرد: بی شک افرادی که مهاجرت می کنند مسیر و انتخاب خود را اشتباه تعیین کرده اند یکی از بازیگران در قسمتی از نمایش می گوید ما چه ویژگی داریم که اگر درکشور خارجی ما را قبول نکنند کار ممکلتشان لنگ می ماند، افسری که از آنها استنطاق می کند می گوید اگر شما خوب بودید در مملکت خودتان می ماندید.

وی اظهارداشت: مبحث مذکور نقدی است بر افرادی که مسیر مهاجرت را برمی گزینند، همه ما اگر قصد آبادانی جایی را داریم چه بهتر که ابتدا کشور خود را آباد کنیم و اگر قصد تغییر شرایطی را داریم در راستای دستیابی به آن همت کنیم نه فرار.

وی عنوان کرد: افرادی که به طور غیرقانونی اقدام به مهاجرت می کنند با تحقیقر و بدبختی، کمبود، ترس و مرگ مواجه می شوند.

وی به دیالوگ دیگری در این نمایش اشاره کرد و افزود: در قستمی از نمایش یکی از شخصیت های اصلی نمایش می گوید آن دختر کرد ۱۶ نفر از اقوام خود را در آب های یونان ازدست داده است ولی بازهم منتظر دریافت پناهندگی در کشور دیگری است.

رستمی بیان کرد: امیدوارم این نمایش تلنگر فرهنگی برای مسئولان و شهروندان باشد وبدانند که مهاجرت آخرین و بهترین گزینه برای تغییر خود و شرایط زندگی و جامعه نیست.

وی در ارتباط با انتخاب بازیگران این نمایش گفت: معتقدم باید خون تازه در گروه های و نمایش های ما جریان پیدا کند به همین دلیل ۹۸ درصد از بازیگران خود را در طول سال از آموزشگاه شانو انتخاب می کنم.

وی ادامه داد: باید به جوانان اعتماد کرد و بستر حضور آنها را فراهم کنیم تا بتوانند قابلیت ها وتوانمندی های خود را به نمایش بگذارند.