مهرداد کوروشنیا از بازی‌‌های شگفت‌انگیز در کنار متن‌های ضعیفِ بخش «تازه‌های تئاتر ایران» در جشنواره فجر گفت
به گزارش رسانه خبری تئاترآنلاین، «تازه‌های تئاتر ایران»، یکی از بخش‌های صحنه‌ای چهلودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است که نمایش‌های راه‌یافته به آن، از اول بهمن 1402، رقابت خود را با دیگر آثار صحنه‌ای این رویداد آغاز خواهند کرد.
مهرداد کوروشنیا، نویسنده و کارگردان تئاتر کشورمان، یکی از اعضای هیئت انتخاب این بخش بود که در ارزیابی آثاری که دیده است، گفت: «نزدیک به 50 کار را در این بخش دیدیم که تنوع موضوعی گسترده و تفاوت شیوه‌های اجرایی آن‌ها جلب توجه می‌کرد. دلیل این دو ویژگی هم، گستردگی جغرافیایی آثار رسیده و همین‌طور حضور نسل‌های مختلف تئاتری است.»
او درباره نقطه قوت مشترک آثار این بخش توضیح داد: «بازیگرهای خیلی خوبی را دیدیم که با تلاش و پشتکار و با انگیزه کار می‌کنند. واقعا افتخار‌آفرین است این همه نیروی جوان، فعال، پرانرژی و با انگیزه در تئاتر کشور هستند و در بازیگری به طور شگفت‌انگیزی، خود را نشان می‌دهند.»
این هنرمند البته هشدار داد: «در عوض آن چیزی که پاشنه آشیل آثار این بخش به شمار می‌آید، ضعف در متن است. دلیش هم این است که در کلیت تئاتر کشور، اهمیت، وقت، انرژی و هزینه کمی برای نویسنده و متن قائل می‌شویم. انگار متون بهانه‌ای هستند تا یک گروه دور هم جمع شوند و یک فرد خلاق به عنوان کارگردان که بخش عمده انرژی‌اش هم صرف جمع و جور کردن هزینه‌ها و امکانات و این چیزها می‌شود، کار را ببندد.»
کوروشنیا تاکید کرد: «ما نویسنده‌های خوبی داریم و کشوری هستیم که به لحاظ ادبی و داشته‌های فرهنگی، دست‌مان پُر است. تنوع اقلیمی، فرهنگی و آیینی بی‌مانندی در جهان داریم. کم قصه و شاخصه‌های فرهنگی نداریم که بخواهیم به آن بپردازیم، منتهی این مستلزم آن است که به نویسندگان بها بدهیم.»
او در این راستا خواستار شد: «برای برون‌رفت از این ضعف در تئاتر کشور، باید به نویسنده به عنوان یک آرتیست و به نویسندگی به عنوان یک شغل نگاه کنیم. توجه داشته باشیم از یک متن ضعیف، بهترین کارگردان و بهترین گروه هم چیز درخوری نمی‌توانند در بیاورند ولی از یک متن خوب، یک گروه متوسط، یک کار خوب می‌‌تواند اجرا کند، چرا که داشته‌های متن، بقیه عناصر و بخش های سازنده کار را سیراب می‌کند.»
این کارگردان افزود: «توجه شایسته به نویسنده‌ها، نویسندگی و متن در تئاتر، حتی از بار هزینه‌های کارهای تولید شده هم کم می‌کند. نویسنده حرفه‌ای، چون درام، طراحی، پلات و ساختار را خوب می‌شناسد، آدم‌ها، صحنه‌‌های و هر آنچه را اضافه است، از کار در می‌‌آورد که از نظر اقتصادی، کمک بزرگی است.»
