ارزیابی جشنواره های تئاتر در بیان جلال تجنگی

جلال تجنگی نویسنده و کارگردان تئاتر، می‌گوید: جشنواره‌ها باید در طول بازه زمانی و با جزییات قضاوت و آسیب شناسی شوند.

به گزارش تئاتر آنلاین، تجنگی در گفت‌وگو با ایران تئاتر، اظهار داشت: هر جشنواره‌ای رویکرد و کارآمدی خود را دارد و نمی‌توان نسبت به همه جشنواره‌ها قضاوت یکسانی داشت. جشنواره باید در طول بازه زمانی با توجه به شرایط اجتماعی، تاریخی، فرهنگی، میزان حضور فعالان فارغ‌التحصیل و ظرفیت تولید خلق آثار نمایشی سنجیده شود. همچنین قضاوت درباره جشنواره‌ها باید با جزییات انجام شود؛ برپایی جشنواره استان به استان تفاوت دارد.

کارگردان «در همین نزدیکی» ادامه داد: زمانی جشنواره تئاتر فجر حداقل در تهران تامین کننده۸۰ درصد اجراهای عمومی در تالارها بعد از جشنواره بود اما این روند کاملا برعکس شده. ظرفیت به صحنه بردن آثار افزایش یافته است و این نسبت معکوس شده است. جشنواره به سمت و جهت انتخاب از بین تولیدات می‌رود. این تغییرات است که در نوع نگاه و آسیب شناسی جشنواره تاثیر دارد. آسیب شناسی انجام می‌شود که اموری اصلاح شود و بهبودی در روش‌ها به وجود آید. مسلم است برخی جشنواره‌ها در طول دوران برگزاری و در زمان‌های مختلف کارآمدی مختلفی داشتند و باید در آسیب شناسی این ملاحظات را مدنظر داشت.

کارگردان «در جمعیت گم شد» با اشاره به تعدد جشنواره‌ها، توضیح داد: گفته می‌شود تعداد جشنواره‌ها زیاد است. خوب باید این موضوع را از دو منظر نگاه کرد. آیا تعداد جشنواره‌هایی که در تهران برپا می‌شود یا جشنواره‌ها در کل کشور؟ مشخص است اتفاقاتی که برگزاری جشنواره‌ای چون مریوان رقم می‌زند و تاثیرات اجتماعی و فرهنگی که دارد با رویدادی که در تهران برپا می‌شود مساوی و قابل قیاس نیست. شاهدیم خروجی جشنواره‌های استانی تعداد زیادی هنرمند صاحب سبک است. یا برگزاری جشنواره تئاترشهر که موضوعی است و با هدف رشد و ارتقا فرهنگ و مسایل شهری پیش می‌رود رویداد بدی است؟ نه تنها این گونه نیست بلکه برگزاری این جشنواره نوپا تاثیرگذار و خوب است.

تجنگی تاکید کرد: جشنواره یک اتفاق مستقل نیست. مهم است جشنواره را از وضعیت روند تولید تئاتر در کشور جدا نبینیم.

وی درباره حضور با ثبات دبیر جشنواره‌ها، گفت: حضور دبیر جشنواره باید مشخص و ثابت باشد. تجربه نشان داده هر گاه با یک دبیر ثابت مواجه هستیم تکلیف بسیاری از موارد روشن است و تیم جشنواره می‌داند به چه سمت و سویی حرکت کند. هنرمندان هم می‌دانند نگاه جشنواره چیست. وقتی دبیر ثبات داشته باشد نگاه درستی هم شکل می‌گیرد و ساختار جشنواره و نوع نگاه آن وحدت رویه دارد. اگر قرار است تغییراتی نیز در جشنواره رخ دهد بهتر است از پیش اطلاع‌رسانی صورت بگیرد.