سمیه مهری کارگردان نمایش «قهوه برزیلی» که این روزها در تماشاخانه استاد انتظامی روی صحنه است درباره انتخاب این اثر که مضمونی در ارتباط با زنان دارد به تئاتر آنلاین گفت: پرداختن به مسائل و مشکلات زنان همیشه دغدغه ام بوده است و از طرف دیگر برخلاف مسیر آب شنا کردن را دوست دارم و به من حس خوبی می دهد چون علاقه مند هستم مسائلی را بررسی کنم که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. متن نمایش «قهوه برزیلی» را که کامران شهلایی آن را نوشته بود، دوست داشتم و از چهار سال قبل علاقه مند بودم خودم آن را کارگردانی کنم.

وی ادامه داد: این نمایش به مساله خیانت می‌پردازد که ممکن است از نظر برخی موضوعی کلیشه شده باشد چون بسیار در جامعه با آن روبرو می‌شویم و به امری عادی بدل شده است تا جایی که وقتی می‌گویند فلانی به همسرش خیانت کرد مثل قبل شوکه نمی‌شویم اما بخش آزاردهنده خیانت این است که از جانب چه کسی این اتفاق رخ می دهد. از طرف دیگر بخشی از این نمایش از زبان جنینی که به دنیا نیامده است، روایت می‌شود که این ویژگی برای من بسیار جالب بود. مطرح کردن مساله خیانت از طرف افراد نزدیک به یک فرد، سقط جنین و ابعاد سوررئالیستی متن برای جذاب بود و ترغیب شدم که این اثر نمایشی را به صحنه ببرم.

مهری که در رشته روانشناس تحصیل کرده است درباره تاثیری که این رشته در آثارش دارد، بیان کرد: یکی از مسائل من دغدغه‌های مربوط به زنان است از همین رو ممکن است برخی فکر کنند که من فمنیست هستم درحالی که این‌طور نیست چون اگر روزی درباره موضوعی مردانه دغدغه داشته باشم آن را هم می‌نویسم و کار می‌کنم. با توجه به روانشناس بودم خودم می‌توانم از وجوه مختلف به کاراکترها و اتفاق هایشان بپردازم و حتی گاهی آنقدر تحت تاثیر قرار می‌گیرم که برایشان گریه می‌کنم. خیانت هم یکی از دغدغه‌های مورد توجهم بود چون زنان زیادی را دیده بودم که به دلیل خیانت زندگی شان از دست رفته یا زنانی که به خاطر اشتباه شوهرشان سقط جنین کرده بودند و دیگر نمی‌توانستند بچه دار شوند. مردهایی را دیده‌ام که وقتی وارد رابطه‌ای شده‌اند و زندگی اولشان از هم پاشیده بعد از قطع آن رابطه غیررسمی و نداشتن خانواده و همسرشان واقعاً دچار فروپاشی شده‌اند. در این نمایش در واقع جلسه مشاوره‌ای را با دیگران به اشتراک می‌گذارم تا بگویم این اتفاق با یک شیطنت شروع می‌شود و از نقطه الف به نقطه ب می‌رود اما نتیجه اش بیماری و مشکلات بسیار عمیقی است که بعدها بروز می‌کند.

این کارگردان درباره بازی در نمایش نیز توضیح داد: من با نقش ژاله در نمایش «قهوه برزیلی» احساس همذات پنداری می‌کردم و دوست داشتم این نقش را بازی کنم. حرف‌های این کاراکتر به نظرم حرف هزاران زن دیگر است و مدام با خودم می‌گفتم این نقش را باید خودم بازی کنم به این دلیل که از بُعد روانشناختی هم ابعاد این زن را می‌شناختم و معدل‌های او را دیده بودم؛ آدم‌هایی که همه چیزشان را از دست داده بودند.

وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: گاهی آدم‌ها اشتباه کوچکی می‌کنند اما تاوان سنگینی می‌دهند که در نمایش هم ما شاهد همین اتفاق هستیم. نقش ژاله نقش سختی بود و من باید در کنارش علاوه بر رسیدن به نقش، کارهای مربوط به کارگردانی مثل نظارت بر طراحی صحنه کار و میزانسن و … را هم در نظر می‌گرفتم. البته بعد از این دیگر در کارهای خودم بازی نمی‌کنم چون نقشی مثل ژاله و نمایش «قهوه برزیلی» برای من استثنا بود.

نمایش «قهوه برزیلی» تا ۷ تیرماه هر شب ساعت ۲۱:۳۰ در تماشاخانه انتظامی روی صحنه می‌رود. شراره رخام، علی شیری، سهیل محزون و سمیه مهری بازیگران این نمایش هستند.