نخستین کارگاه‌های کالج رادی‌خوانی برگزار می‌شود
به گزارش رسانه خبری تئاترآنلاین، نخستین کارگاه‌های کالج رادی‌خوانی با هدف بررسی فنی شگردهای نمایشنامهنویسی اکبر رادی، برای دانش‌جویان، هنرجویان و علاقه‌مندان تئاتر به مدت بیست هفته برگزار می‌کنند.
بر اساس این گزارش، جلسات این کارگاه، به ترتیبِ سال نگارش آثار استاد اکبر رادی با حضور هفده مدرس ونمایش‌نامه‌نویس برگزار می‌شود و مدت زمان هر نشست کارگاه رادی‌خوانی، پنج ساعت به صورت حضوری است.
مدرسان کارگاه کالج رادی خوانی:
مدرسان کارگاه‌های کالج رادی‌خوانی به ترتیب اصغر نوری (از دست رفته / ۱۳۳۵)، محمد چرم‌شیر (روزنه‌ی آبی / ۱۳۳۸)، فرهاد امینی (افول / ۱۳۴۲)، نادر برهانی مرند (محاق / ۱۳۴۴)، نادر برهانی مرند (مسافران / ۱۳۴۵)، نادر برهانی مرند (مرگ در پاییز / ۱۳۴۵)، محمد رحمانیان (از پشت شیشه‌ها / ۱۳۴۵)، فارس باقری (ارثیه‌ی ایرانی /۱۳۴۶). محمد رحمانیان (صیادان / ۱۳۴۸)، محمد امیریاراحمدی (لبخند باشکوه آقای گیل / ۱۳۵۲-۱۳۵۰)، فرهاد امینی (در مه بخوان / ۱۳۵۳)، محمد چرم‌شیر (هاملت با سالاد فصل / ۱۳۵۶)، قطب‌الدین صادقی (منجی در صبح نمناک / ۱۳۵۹-۱۳۵۸)، شهرام کرمی (پلکان / ۱۳۶۱)، فارس باقری (تانگوی تخم مرغ داغ / ۱۳۶۳). حسین کیانی (آهسته با گل سرخ / ۱۳۶۵)، اردشیر صالح‌پور (شب روی سنگفرش خیس / ۱۳۷۰-۱۳۶۷)، بهزاد صدیقی (آمیزقلمدون / ۱۳۷۱)، حسین کیانی (باغ شب‌نمای ما / ۱۳۷۵-۱۳۷۳)، سلما سلامتی (ملودی شهر بارانی / ۱۳۷۸-۱۳۷۶)، بهرام جلالی‌پور (خانمچه و مهتابی / ۱۳۷۹-۱۳۷۸)، محمد میرعلی اکبری (کاکتوس / ۱۳۸۰)، بهزاد صدیقی (شب به‌خیر جناب کنت / ۱۳۸۱)، علی شمس (پایین، گذرِ سقاخانه / ۱۳۸۱) و علی عابدی (آهنگ‌های شکلاتی / ۱۳۸۳-۱۳۸۲) تدریس خواهند کرد.
واحد فن‌آور افرامانا اعلام کرد: کارگاه‌های کالج رادی‌خوانی، از هفته‌ی نخست دی‌ماه ۱۴۰۲ آغاز می‌شود و هفته‌ی دوم تیرماه ۱۴۰۳ به پایان می‌رسد. نمایش‌نامه‌خوانی‌های این کارگاه‌ها در روزهای جمعه یا شنبه‌ی هر هفته با حضور تماشاگران مدعو و به صورت رقابتی برگزار خواهد شد و هنرجویان برگزیده‌ی آن در پایان دوره، معرفی خواهند شد.
روابط عمومی این مؤسسه در پایان یادآور شد: متقاضیان پس از مصاحبه‌ی حضوری به منظور بررسی تناسب آن‌ها با نقش‌های نمایشنامههای اکبر رادی، پذیرفته و ثبت‌نام می‌شوند و هر هنرجو می‌تواند حداقل برای یک کارگاه و حداکثر برای بیست و پنج کارگاه ثبت نام کند. هم‌چنین هنرجویانی که هر بیست و پنج کارگاه رادی‌خوانی را ثبت‌نام کنند، وارد دوره‌ای با عنوان “کالج رادی‌خوانی” خواهند شد. در صورتی که هنرجویان در هر بیست و پنج کارگاه حضور پیدا کنند و نمایش‌نامه‌خوانی‌های بیست و پنج جمعه را با موفقیت برگزار کنند، در پایان دوره، “گواهی‌نامه‌ی کالج رادی‌خوانی” را از واحد فن‌آور افرامانا دریافت خواهند کرد.
اکبر رادی به گفته خودش با تماشای تئاتر خانه عروسک هنریک ایبسن در دهه ۳۰ به عرصهٔ تئاتر و نمایشنامهنویسی علاقه‌مند شد. در سال ۱۳۳۸ نخستین نمایشنامهٔ خود را باعنوان «روزنه آبی» نگاشت، اما دو سال طول کشید تا توانست آن را منتشر کند. این نمایشنامه موردِ توجه احمد شاملو قرار گرفت. پیشتر قرار بود جلال آل احمد چاپ این نمایشنامه را به عهده بگیرد، اما چون قائل به تغییراتی در متن اثر بود، رادی با آن موافقت نکرد. یکی از نمایشنامههای آسیب شناسانه و تأثیرگذار در شاکلهٔ بعضی از آثار رادی نمایشنامهٔ «سفر روز طولانی به شب» اثر یوجین اونیل بود. رادی در سال ۱۳۴۳ نمایشنامهٔ افول را با سرمایهٔ گروه ادبی طرفه منتشر کرد که رویداد مهمی در عرصه تئاتر ایران محسوب شد. خسرو هریتاش (از کارگردانان موج نوی سینمای ایران) به ساخت فیلمی براساس نمایشنامههای رادی علاقه‌مند شد و حتی فیلمنامه‌ای هم بر مبنای نمایشنامهٔ افول نوشت، ولی ازسوی وزارت فرهنگ و هنر پروانهٔ ساخت نگرفت.
رادی در سال ۴۷ یکی از مهم‌ترین نمایشنامههای دهه چهل ایران یعنی «ارثیهٔ ایرانی» را نوشت. اهمیت این اثر تا جایی بود که پانزده سال بعد در دهه شصت نسخهٔ دیگری از همین اثر را با عنوان «تانگوی تخم مرغ داغ» به رشتهٔ تحریر درآورد. گفته می‌شود محمود کیانوش در سال ۵۶ کتابی در نقد و تحلیل نمایشنامههای رادی نوشت ولی این کتاب هرگز چاپ نشده است. فرامرز طالبی در سال ۸۲ کتاب مفصلی با عنوان «شناختنامه اکبر رادی» جمع‌آوری کرد و در سال ۹۰ مجموعه مقالات همایش رادی‌شناسی که توسط بنیاد اکبر رادی برگزار شده بود به کوشش همسرش در کتابی با عنوان رادی‌شناسی منتشر شد.
