تئاتر آنلاین – یادداشت کوتاهی در فضای نمایش اکسیژن (مشهد)به قلم سید حمید رضوی. کارشناسی هنر های نمایشی.

«بازخوانی داستان رستم و اسفندیار در زمان معاصر برای من، خود برآمده از چند ضرورت بود. ضرورت مبتنی بر نگاهی امروزی، تفسیری، یا اصطلاحا هرمنوتیکی به این داستان کهن، نگاهی متکی بر دریافتی متفاوت از نشانه های موجود در متن که از منظر نگارنده تحلیل و بازآفرینی شد.»

یادداشت محمّد اسدی نژاد به بهانه زادروز « جواد انصافی»

نوشته «سونیا آنتی نوری» ترجمه «مهدی فتوحی»

هنر نقش پوش سیاهی مانند سعدی افشار، هنری بود که ما در موسیقی بدان بداهه نوازی می گوییم. ولی آیا هرکسی می تواند بداهه نوازی کند؟

وقتی نمایشنامه مالی سویینی را زمین می‌گذارید و در تاریکی سالن اجرا فرو می‌روید، درست پیش از تابیدن نخستین پرتوهای نور، با خود فکر می‌کنید کدام مالی را می‌بینید. مالیِ ایرلند یا مالی سویینی. نور تابیده می‌شود. اجرا پیش می‌رود. میزانسن‌ها ایستا طراحی شده‌اند….

تمهید مهم دیگری که موجب شده لایه‌ای دیگر به اثر اضافه شود استفاده از موتیف‌های بصری و کلامی است. در طول زمان خطی و رو به جلوی هر اپیزود ناگهان چیزی قاعده را به هم می‌زند و عنصری از زمانی دیگر با زمان حال تداخل می‌کند. گاهی جمله‌ای تکرار می‌شود، گاهی کسی از زمانی دیگر برای لحظه‌ای وارد صحنه می‌شود…

توضیح: این نقد،محصول اعضای کانون ملی منتقدان ایران است و جشنواره تنها امکان انتشار آن را در پایگاه رسمی اطلاع رسانی خودفراهم کرده است و بازتاب دهنده دیدگاه سازمان جشنواره درباره آثار حاضر در جشنواره نیست.

توضیح:این نقد،محصول اعضای کانون ملی منتقدان ایران است و جشنواره تنها امکان انتشار آن را در پایگاه رسمی اطلاع رسانی خودفراهم کرده است و بازتاب دهنده دیدگاه سازمان جشنواره درباره آثار حاضر در جشنواره نیست. *مهرداد رایانی مخصوص (عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران) توضیحات داده شده قبل از اجرای نمایش: “جِرونیمو در خانه‌ای واقع

“هملت” استره مایر، بین پنهان کاری و وانمودن، بین حضور و غیاب، بین خوانش دست راستی و چپگرایانه از “هملت” شکسپیر و در نهایت بین شاهکار و مزخرف در نوسان بود. این بدان معنی نیست که نمیتوان به یک سو در غلطید. بدان معنی نیست که نمیتوان تردید را کنار گذاشت و حکم صادر کرد…