مهسا ایرج پور بازیگر مستعد و نسل جوان تئاتر سال ها است در حوزه بازیگری حضور موثری را تجربه می کند و در نمایش های به مناسبت ورود اشکان، شیش و بش، ماضی استمراری و سرآشپز پیشنهاد می کند بازی داشته است. ایرج پور در دهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی به عنوان بازیگر برگزیده انتخاب شد.

تئاتر آنلاین: مهسا ایرج پور در نمایش «خانه ای در خیابان بهار» نقش ناهید را بازی می کند. شخصیتی مسخ شده که تلاش می کند با محیط بیرون تماس داشته باشد؛ اما دیوارها و فضای خانه که هنوز روح پدر بر آن مستولی است. مانع استقلال او وخواهرانش است. هنگامی در نمایشش زندگی ۵ دختر جوان در خانه پدریشان را روایت می‌کند. در خانه‌ای که پدرِ آن‌ها مرده‌ است، ولی حتی هنوز بعد مرگش سایه‌ی سنگینش بر روی دختران خانه‌اش حس می‌شود. دخترانی که در طول نمایش دلایل زیادی برای عدم خروجشان از آن وضعیت ارائه می‌کنند؛ دخترانی که بینِ انفجار و شکستن بنیان‌های پوشالیِ خانواده و امنیت و حفظ خانواده‌ی تیکّه‌پاره‌شان که در شُرُف آن انفجار و رخدادِ تصمیم‌ناپذیر است، سردرگم‌اند. درکلیت نمایش ویژگی‌های زنانه قابل توجهی دارد و دنیای زنان توسط نویسنده و کارگردان به خوبی در زیر سلطه پدرانه روایت می‌شود. در این اثر نمایشی، لیندا کیانی، نازنین بیاتی، مهسا ایرج پور، شیرین اسماعیلی و معصومه رحمانی به ایفای نقش می‌پردازند. مرضیه ازگلی دراماتورژی این نمایش را انجام داده و هادی علی محمدی تهیه‌کننده و محمد قدس مدیر تولید نمایش را بر عهده دارند. همچنین دستیار کارگردان و برنامه‌ریز رها جهانشاهی، علی کوزه گر طراحی نور، ندا هنگامی طراحی لباس، لعیا خرامان طراحی گریم، وحید میثاقی طراحی گرافیک و مهدی آشنا عکاس، منشی صحنه روژان کردنژاد، مدیرصحنه داوود ونداده، مهدی حیدر خان، امیر تک فلاح، ساخت تیزر فتاح مینو بخش، مشاور رسانه عباس غفاری، مهرانگیز قهرمانی، عکاس تبلیغات امیر حق‌بر، تبلیغات مجازی علی‌رضا حسینی، فرید حسینی، تبلیغات محیطی بنیامین صیادی نیا دیگر عوامل اجرایی این نمایش‌اند. با مهسا ایرج پور در باره بازیش در نمایش خانه ای در انتهای خیابان بهار و نقش ناهید گفت وگویی انجام داده ایم.

در نمایش ماضی استمراری سابقه همکاری با ندا هنگامی را داشتید. این همکاری با ندا هنگامی برایتان چه ویژگی های دارد؟
تا قبل از بازیم در نمایش ماضی استمراری از نوع سبک کاری ایشان اطلاعی نداشتم. برای بازی در نمایش ماضی استمراری بنا به معرفی خسرو شهراز به گروه اضافه شدم و از این همکاری راضی بودم. برای قبول بازی در تئاتر اولویت نام و کیفیت کاری کارگردان است.

کیفیت نقش در اولویت بعدی برای شما قرار دارد؟
برایم کیفیت نقش هم عامل تعیین کننده ای است و باندازه نام کارگردان مهم است. بعد از همکاری با ندا هنگامی در نمایش ماضی استمراری به شناخت نسبی از سبک کاریشان به دست آوردم و در همکاری دومم در نمایش خانه ای در خیابان بهارخیلی راحت با گروه همکاری کردم.

فضا وساختار نمایش «خانه ای در خیابان بهار» بسیار مفاوت با ساختار رئالیستی نمایش ماضی استمراری است؟
دو نمایش متفاوت از یکدیگر هستند و تجربه بازی در این نوع نمایش برایم خیلی جذاب است. در جلسات اولیه تمرین متوجه شدم که کارگردان از من چه جنس بازی انتظار دارد.

به نظر می رسد ناهید نسبت به سایر خواهرانش با توجه به میلش برای ارتباط با دنیای بیرون خانه شخصیت متمایز تری دارد؟
من در بازیم تلاش کردم به گونه ای بازی نکنم که مخاطب احساس کند که ناهید با بیرون خانه ارتباط دارد واین ارتباط با بیرون بیشتر در ذهن ناهید جریان دارد. پنج خواهر به نوعی در خانه ایزوله زندگی می کنند و ارتباطی با مخیط بیرون ندارند.

در هر صورت ناهید حداقل به لحاظ ذهنی تلاش می کند با مرد جوانی آن ور دیوارهای خانه ارتباط برقرار کند؟
بله تلاشش را انجام می دهد. در طراحی صحنه جاهایی در حکم پنجره های خانه در نظر گرفتیم. ناهید بیشترین زمان حضورش را در نمایش در کنار پنجره ها می گذراند. من برای ناهید این گونه تجسم سازی کردم زمانی که او در صحنه فقط حضور فیزیکال دارد و در سکوت به سر می برد و فوکوس روی بازی سایر بازیگران در صحنه است. باید جاهایی بدون دلیل خاصی بخندد.

می توانیم این برداشت را داشته باشیم که ناهید مشکل روانی هم دارد؟
همه ۵ شخصیت نمایش به نوعی دچار مشکملات روحی و روانی هستند اما قرار نیست دیوانه بدانیمشان.

در لبه فرو پاشی روحی و روانی قرار دارند؟
با این مسئله و استباط موافقم. این کد و نشانه ها مثل تلفن حرف زدن ناهید در حقیقت تلاشی است تا حالش را بهتر و خوب تر کند.

یک جور تصویر سازی برای به دست آوردن زندگی نرمال در بیرون خانه را انجام می دهد؟
بله، این تلاش را انجام می دهد.

آیا ناهید به دنبال پیدا کردن عشق در زندگی بسته و ایزوله اش است؟
دنبال عشق نیست. دنبال آزادی است. دنبال مفری و امکانی برای داشتن زندگی بهتر است. ناهید معتقد است از بیرون خانه حالش بهتر می شود.

با وجود عشق می تواند در بیرون خانه حالش بهتر هم بشود؟
با وجود شخص دومی هم حال ناهید بهتر نمی شود.

نوع بازی شما در بخش هایی که ناهید کنار پنجره ایشتاده به گونه ای است که او سرک می کشد تا فرد مورد علاقه اش را بیرون پنجره ببیند؟
دنبال منجی نیست. البته این تحلیل من به عنوان بازیگر این نقش است. سرک کشیدن به بیرون خانه را برای دیدن کسی انجام نمی دهد، بلکه می خواهد با نوع زندگی در ورای حصارهای خانه پدری را تجربه کند.
ناهید در بخشی از نمایش مشغول صحبت کردن با خواهر بزرگترش است و تاکید می کند که با سایر خواهرهایش متفاوت است؟
در این باره تلاش می کند؛ اما تفاوتی با سایر خواهرهایش ندارد. در اصل همه این خواهرها یک خمیر مایه دارند و به هم شبیه هستند.

به چه دلیل اغلب گفت وگو های میان خواهران بتدریج حالت خصمانه و غیر دوستانه پیدا می کند؟
رفتن مادر، سایه پدری دیکتاتور بر زندگی‌شان وزندگی ایزوله داشتن باعث می‌شود نتوانند با یکدیگر دیالوگ برقرار کنند. این خواهران در شرایط سختی بزرگ‌شده‌اند و باهم غریبه به نظر می‌رسند و این شیوه زیست کمتر در خانواده‌ای دیده می‌شود.

نوع چهره‌پردازی که در نمایش برای بازیگران طراحی‌شده است. چقدر به ارائه بازی مؤثرتر شما کمک کرد؟
موقعی که ندا هنگامی درباره کلیت کار چهره‌پردازی بازیگران با گریمور اجرا به وحدت رویه رسیدند. بیس اصلی بر این ویژگی استوار بود که ۵ دختر شبیه عروسک باشند و نوع لباسشان هم تأکید بر این موضوع داشت. موجوداتی که هویت خاصی ندارد و کنترل می‌شوند.

گفت‌وگو از ایران تئاتر – احمد محمد اسماعیلی