چرا برخی بازیگران ترجیح‌شان عدم حضور در فجر است؟
یک کارگردان تئاتر از کم رنگ شدن هر ساله‌ی جایگاه و اعتبار جشنواره‌ی تئاتر فجر نزد هنرمندان گلایه کرد.
به گزارش تئاتر آنلاین به نقل از ایسنا، شهاب‌الدین حسین‌پور که در سی‌و‌سومین جشنواره‌ی تئاتر فجر برای کارگردانی نمایش «یک زندگی بهتر» برگزیده شد، امسال هم قصد دارد با نمایش «طپانچه خانوم» در جشنواره‌ی سی‌و‌چهارم حضور داشته باشد.
این کارگردان جوان که این روزها مشغول تمرین نمایش خود با حضور فریبا متخصص در نقش «طپانچه خانوم» است، به خبرنگار ایسنا گفت: برای من و جوانان هم نسل من معتبرترین جشنواره برای حضور و ارائه‌ی کار، جشنواره‌ی تئاتر فجر است، اما به نظر می‌رسد بسیاری از بزرگان و هنرمندان این حوزه رغبتی ندارند که در این جشنواره حضور داشته باشند و براین باور هستند که جشنواره آن‌ها را ویترین و از نام آن‌ها استفاده می‌کند.
حسین‌پور ادامه داد: نمی‌دانم چه بر سر جشنواره‌ی تئاتر فجر آمده که وقتی می‌خواهیم کاری را شروع کنیم و صحبت از اجرای آن در جشنواره‌ی تئاتر فجر می‌شود، برخی بازیگرها از حضور در آن فرار می‌کنند، یعنی خیلی از بازیگران بنام و مطرح ترجیح می‌دهند در جشنواره‌ی تئاتر فجر حضور نداشته باشند.
او افزود: البته این تنها دلیل در بی‌کیفیت شدن و پایین آمدن جایگاه این جشنواره نسبت به گذشته نیست، چون شاهدیم این جشنواره هر سال به لحاظ اقتصادی و نظم هم دچار مشکل است. این در حالی است که گروه‌های شرکت‌کننده در جشنواره تنها کمک هزینه‌ی اندکی دارند که تنها صرف امور اجرایی می‌شود و نه دستمزد. البته هنرمندان حاضر در جشنواره بیشتر به دنبال اجرای عمومی هستند که وضعیت آن نیز همواره نامشخص است.
کارگردان نمایش «بیوه‌های غمگین سالار جنگ» اضافه کرد: جشنواره‌ی تئاتر فجر بودجه‌ی کافی ندارد هرچند خود تئاتر کشور هم بودجه‌ی چندانی ندارد و بودجه‌ی مناسبی از سمت مدیران بالاتر به مرکز هنرهای نمایشی نمی‌رسد.
وی همچنین اضافه کرد: جشنواره‌ی تئاتر فجر وقتی با مشکل کمبود بودجه طرف باشد، بخش‌های مختلف نمایش‌ها مانند گریم، لباس و دکور آسیب فراوانی می‌بینند، چون هر کدام از آن‌ها در نحوه‌ی اجرا مستلزم تامین بودجه‌ی کافی هستند.
حسین‌پور گفت: در پنج سال اخیری که در جشنواره‌ی تئاتر فجر حضور داشتم، متوجه شدم که این جشنواره در جهت بی‌نظمی، قانون‌مند نبودن، بی‌عدالتی و سلیقه‌ای عمل کردن پیش رفته و هر سال از کیفیت آن کم می‌شود، دلیل این اتفاق هم به این برمی‌گردد که جشنواره‌های تئاتری ایران از یک الگوی کهنه و کم کارآمد پیروی می‌کنند.
او که برای اجرای نمایش «یک زندگی بهتر» مدت‌ها منتظر زمانی برای اجرا بوده و به جز آن در بازه‌ی زمانی سه ساله برای تماشاخانه‌ی ایرانشهر، تالار حافظ، فرهنگسرای نیاوران و تالار مولوی در انتظار فرصت اجرا است، بیان کرد: سانسور، حذفیات، اصلاحات و پیشنهادات سلیقه‌ای یکی دیگر از مسائل و مشکلاتی است که در جشنواره‌ی تئاتر فجر با آن روبرو هستیم.
این کارگردان ادامه داد: وقتی یک نمایش که ماه‌ها با تلاش فراوان و بسیار فشرده تمرین شده و به مرحله‌ی بازبینی رسیده است، رد می‌شود بدون آنکه توضیحی داده شود که بر چه اساس این اتفاق افتاده است و لااقل ضعف کار را بازگو کنند، خوب این جز بی‌اهمیتی و بی‌توجهی به هنرمندان چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟!
او خاطرنشان کرد: در جشنواره‌ی تئاتر فجر کم توجهی به تبلیغات، کیفیت آثار داخلی و خارجی، کیفیت مکان‌های برگزاری، شیوه‌ی برگزاری مراسم افتتاحیه و اختتامیه و… سبب می‌شود اسپانسرها از این جشنواره فاصله بگیرند.
حسین‌پور در پایان گفت: امیدوارم امسال با همت و دلسوزی مهدی شفیعی و درایت سعید اسدی شاهد تغییرات مثبت و سازنده در جشنواره‌ی بین‌المللی تئاتر فجر باشیم.
